χρωμόμερος

το, Ν

βιολ. δομή ορατή στα χρωματοσώματα κατά την έναρξη τής μείωσης ως έντονα χρωματισμένα κοκκία.

[ΕΤΥΜΟΛ. Αντιδάνεια λ., πρβλ. γαλλ. chromomere (< χρωμ[ο]-* + μέρος)].